W TYM DOMU MIESZKAŁA RYSIA...

Artystka bazuje na wspomnieniach Włodzimierza Chętko, który młodość spędził w Lublinie i pamięta dom przy Grodzkiej 5 z czasów wojny. Szczególnie interesuje ją postać Rysi, narzeczonej p. Chętko. Rysia w jego wspomnieniach została naszkicowana aluzyjnie, jednak pełniła niezwykle ważną rolę. Artystka stara się wczuć w ówczesne myśli Rysi, nastoletniej dziewczyny, która musiała stawić czoła sytuacji życia na granicy getta, zajmuje się także historią pierwszej, romantycznej miłości, która zdarzyła się pomiędzy Rysią a autorem wspomnień. Odtwarza pewną sytuację, podpowiada narrację, a widz – na podstawie sugestii, zdjęcia, nagrania dźwiękowego, wydruków – ma stworzyć własną wersję zdarzeń.


Grodzka 5

„Grodzka 5” jest projektem artystycznym, który rozwija się w dłuższym dystansie czasowym. Jego realizacja rozpoczęła się w 2013 roku. „Grodzka 5” nazwę swą wzięła od konkretnego adresu, z inspiracji kamienicą usytuowaną przy głównej ulicy Starego Miasta w Lublinie. Ten właśnie budynek stał się bohaterem działań artystycznych. Historia kamienicy sięga średniowiecza, a jej architektura pełna jest śladów po długich dziejach, zmianach funkcji i właścicieli. Po wojnie kamienica stała się miejscem niezwykle ważnym dla kultury, o zasięgu ogólnopolskim. Wprowadziły się do niej instytucje i organizacje zajmujące się szeroko rozumianą pracą twórczą. Działała tam galeria BWA, do dziś siedzibę ma galeria Labirynt, Kwartalnik Literacki „Akcent” czy Stowarzyszenie Praktyk Teatralnych Gardzienice.

„Grodzka 5” jest serią artystycznych interwencji w architekturę kamienicy. Mają one za cel opowiadanie historii, mówienie o alternatywnych wersjach wydarzeń, pokazywanie fikcyjności i złudności pamięci, zastanawianie się nad fenomenem jej braku. „Grodzka 5” pochyla się nad prywatnymi historiami ludzi, którzy tu żyli i pracowali.

Magdalena Ujma /kuratorka projektu/

Praca stała się inspiracją do warsztatów edukacyjnych pt. "(Za)pamiętanie", prowadzonych przez dr Magdalenę Kawę.